2005 Veysonnaz

Dit jaar krijgt Zwitserland een kans, want daar hebben ze namelijk maar liefst 4 i.p.v. `slechts` 3 valleien op een rij! Plaats van handeling is Veysonnaz, waar een viertal schitterende en ruime chalets wordt betrokken door de Ski-beer. Wat direct opvalt is hoe vriendelijk en gastvrij de Zwitsers zijn; wat een verschil met de Fransen. Misschien ligt het er ook wel aan dat Veysonnaz een beetje aan de rand ligt van het ski-gebied en nog niet echt ontdekt is door de ski-meutes. Dat maken we tenminste op uit het feit dat apres-ski bijna geheel ontbreekt in dit dorpje afgezien van het opstellen van `Erdinger` elftallen onder aan de piste aansluitend aan het skieen. Alhoewel er ook nog een aantal Ski-beren `s avonds een keer een indoor bobslee-race heeft weten te organiseren 😉 Omdat we dit jaar weer in appartementen zitten is er gekozen om zelf te koken. Dat is weer even wennen, maar wel gezellig; zeker als er bij het uitbuiken nog een paar spelletjes mens-erger-je-niet of iets anders gespeeld worden (het nivo van de spellen scheelde nogal per appartement; dat kan aan de indeling gelegen hebben…). Verder sneeuwde het goed de eerste dagen wat leidde tot het nodige off-piste genot tijdens de hele week, en links en rechts misschien ook tot enkele stevige vervloekingen. Later in de week werd het wat kouder, wat vooral in de vele sleepliftjes vroeg in de ochtend niet altijd viel te waarderen. Maar daartegenover stond een groot en mooi ski-gebied met mogelijkheden voor iedereen. Tegen het einde van de week werd er zelfs van huisjes af gesprongen op snow-board en skies! Helaas was het de laatste dagen erg ijzig onderin en daar is de Ski-beer duidelijk niet aan gewend: nadat er zich vele jaren lang geen serieuze ongelukken hebben voorgedaan was de opbrengst nu behalve een paar vervelende blauwe plekken ook nog een gebroken arm voor Ludwig. Ondanks dat dat tegen de afspraak was met zijn vriendin mocht hij in 2006 gelukkig toch weer mee naar…